- A zatem do przodu - odpowiedziałem i przyśpieszyłem kroku, nieznajomy zaczynał mi się coraz bardziej podobać więc postanowiłem powiedzieć nico więcej o sobie -Nazywam się Syor, jestem wampirem z tych mniej groźnych....- Po czym uśmiechłem się lekko.

Widząc gospodę Konan przyspieszyła kroku. Myśl o tym, że będzie mogła odpocząć po długiej podróży w bezpiecznym miejscu dodawała jej sił. Z daleka zobaczyła stojącą przed nią jakąś postać~ Spokojnie Konan, przecież nie każda napotkana osoba będzie bandytą~ mówiła do siebie w myślach. Zwolniła krok. Nie spuszczała wzroku z tajemniczej osoby. Do jej nosa doszedł nieprzyjemny zapach... Z gospody wyłonił się mężczyzna. Serce Konan zaczęło bić szybciej ~ A jeśli to bandyci?~. Gdy ich mijała zobaczyła na twarzy jednego krople krwi... Bojąc się coraz bardziej, wchodząc do gospody omal nie zemdlała. Znienawidzony przez nią zapach krwi czuła teraz wyraźnie. Nawet więcej niż czuła, widziała przed sobą dużo martwych ciał.
~ Musiała być tu spora bójka... Wszędzie martwe ciała... Nie rozsądkiem było by tu zostać... Jeszcze ktoś pomyśli, że to moja sprawka... Lecz nie zaszkodzi zaryzykować i odpocząć tu chwilę~ . Zaczęła przeskakiwać między ciałami w kierunku ocalałego stolika.

Konan ogarnęła panika. Jeszcze nigdy nie widziała tak rannej osoby. Popatrzyła na trzymającą ją rękę- cała we krwi. Nie wiedziała co robić. Postać przed nią była cała we krwi, ale mogła nie być jego.
- Trzymając mnie nie przekonasz mnie bym ci pomogła, jedynie doprowadzisz, że zemdleję, a wtedy ci nie pomogę!- krzyknęła w przypływie strachu

Zebrała całe swoje siły by odepchnąć kobietę. Łzy napływały jej do oczu. Nie miała nic co mogło by jej pomóc.
- Uspokuj się, a ja postaram się ci jakoś pomóc- powiedziała łagodnie mając nadzieję, że to pomoże.

~ O, o, no to wpadłam~ Pomyślała widząc strażników. Myśląc co zrobić wstała gotowa do jakichkolwiek działań. Popatrzyła na kobietę którą przed chwilą odtrąciła, później skierowała wzrok na swoje ręce, które były całe w jej krwi. Wiedziała jak to wyglądało ze strony strażników... Myśleli pewnie, że to ona zrobiła.

~ Wiedziałam, że się tak stanie... Już nigdy więcej nie będę pakowała się w kłopoty~ pomyślała przypominając sobie mężczyzn których minęła przychodząc do gospody. Starała przypomnieć sobie twarz tego, który wyszedł z budynku. Tego który na swej twarzy miał krew...

Aramil szedł ulicą, gdy nagle zatrzymał się przed szyldem na, którym wyryta była nazwa gospody. Chciał zaczerpnąć trochę informacji, więc wszedł do niej z nadzieją, że karczmarz pomoże mu w znalezieniu jakieś pracy.
Otworzył drzwi i szedł cicho w stronę barczystego karczmarza, poczym zagaił do niego: "Witaj. Wiesz może, gdzie można by znaleść tu jakąś prace?". - powiedziawszy to, usiadł i czekał spokojnie na jego odpowiedź.

Od kilku dni podróżowałam z Luxem.
-Spójrz, gospoda-powiedział wskazując na budynek.Byłam bardzo zmęczona.
Uśmiechnęłam się do niego.
"-W końcu sobie odpocznę."- pomyślałam i ruszyliśmy w kierunku gospody.
Gdy tylko weszliśmy do środka zamurowało nas.Na podłodze były jeszcze martwe ciała a nad nimi jacyś dwaj mężczyźni.Szybko domyśliłam się była tu okropna rzeź i że gospoda ta nie jest miejscem dla młodej elfki.Ale Lux i ja byliśmy bardzo zmęczeni...Jednakże w związku z tym co się stało postanowiliśmy pójść na pole pszenicy.

Ostatnio edytowany przez SunakoIshikawa (2012-05-03 20:38:16)