Nikt jednak nie zwracał uwagi na tego, który całą masakrę rozpoczął. Jedyne co się dla nich liczyło to przeżycie i zabicie osoby, która jest najbliżej ich.

Koło ciebie przeleciała butelka, która ostatecznie uderzyła o drewnianą ścianą i się automatycznie rozbiła. Hałas, krew, latające przedmioty i kurz bitwy. Masakra trwała i nic nie zapowiadało, że się zakończy.

Krew, pot, kurz bitwy i szczątki walczących jak i używanych przezeń broni. Nikt na ciebie nie zwracał większej uwagi.

Dares głęboko się zastanawiał nad celem, a raczej jego brakiem w ów podróży. Z rozmyślania uwolnił go dźwięk odbywającej się w gospodzie bitwy, po czym jego oczom ukazała się postać Syora. Bez zastanowienia wypalił:
- Ruszamy?

Zaciekawiony tym, co działo się w karczmie zadał pytanie swemu kompanowi:
- Co tam robiłeś?

Dares nie do końca zrozumiał, o co mu chodziło, ale po przemyśleniu tego wolał aby Syor mu tego nie tłumaczył. Chłopak zwinnie przebierał nogami, jednocześnie niewiele wyprzedzając swego towarzysza.

- Przed siebie - odpowiedział, po czym nie zważając na nic inne przyśpieszył swój chód.
Nigdy nie myślał o tym gdzie się znajdzie. Zawsze prowadziło go jedna myśl: Byle naprzód! Postanowił, więc także i teraz nie zmieniać swoich przyzwyczajeń.