- Wyruszam za niedługo w drogę, może wyruszysz ze mną, droga długa i ciężka, ale towarzysz zawsze mile widziany - powiedziałem bez większych emocji mając ciągle zamknięte oczy, marząc o moich wielkich czynach, które bez wątpienia czekały na mnie.

- Bardzo mi miło, że zdecydowałeś się ruszyć ze mną, wydaje mi się, że za niedługo pogoda ochłodzi się i będziemy mogli spokojnie wyruszyć- powiedziałem spokojnie, po czym ułożyłem się jakby do snu, układając swój kapelusz na oczy.

- Chłód zjawił się równie niespodziewanie co mrok, był to dla mnie znak, że czas wyruszać - podniosłem się z ziemi i ruszyłem w stronę nieznanego człowieka, wbiłem katanę tuż przy nim i oparłem się na niej - Wstawaj, wstawaj- po chwili dodałem - Wyjebać Ci, kawaler ?- i ruszyłem w stronę wyjścia z Zagajnika aby skosztować dalszej części podróży.

- Mhm, kawaler powiedz mi gdzie można spotkać większą ilość ludzi o tej porze ?- zapytałem się spokojnie człowieka. Schowałem delikatnie katanę i ruszyłem za nieznajomym człowiekiem.

- Tam gdzie jest dużo, osób tam jest także dużo pożywienia - odpowiedziałem z szyderczym uśmieszkiem - chodźmy więc do karczmy, prowadź przyjacielu -

Po chwili podróży, znaleźliśmy się koło gospody zwróciłem się do swojego towarzysza - Poczekaj tutaj kolego, nie chciałbym żeby coś się stało- powiedziałem z uśmiechem, po czym ściągnąłem katanę i wszedłem do środka. Było tam bardzo gwarno i głośno, postanowiłem przerwać tą sielankę. Rzuciłem się na pierwszego lepszego człowieka zadając mu cios katanę przebijając płuca, zaczęła się zabawa. Rzuciłem się na wszystkich obecnych w karczmie.

Był chyba środek dnia, nie wiem dokładnie. Dębowy Zagajnik wydawał się osamotniony, taki.. pusty. Usiadłem w cieniu jednego z największych dębów w tej okolicy. Nie byłem sam, mojemu kroku towarzyszył wilk, mój dobry znajomy, Bary. Nadstawił uszu i zaczął łazić w kółko. Pogłaskałem go po łbie, po czym powiedziałem spokojnym tonem: - Spokojnie, Bary, nikogo nie ma. Jesteśmy sami na tym bezludziu. - Bary szczeknął raz jeszcze, po czym sam spoczął przy moim boku. Wydawał mi się jeszcze dziwnie nie spokojny. Westchnąłem. " A może się mylę? Miejsce wygląda na opustoszałe, fakt, no ale... "